Obecnie krótkowzroczność leczy się techniką ortokorekcji Opublikowano 18 listopada 2024

Krótkowzroczność, znana również jako myopia, to wada wzroku, w której obraz widzianych obiektów skupia się przed siatkówką, a nie bezpośrednio na niej. Skutkuje to tym, że osoba krótkowzroczna widzi dobrze obiekty znajdujące się blisko, ale ma trudności z widzeniem przedmiotów oddalonych.

Jednym z głównych powodów krótkowzroczności jest zbyt długa gałka oczna. Oznacza to, że światło wpadające do oka skupia się przed siatkówką, zamiast na niej. To powoduje, że obraz odległych obiektów jest rozmazany. Innym czynnikiem może być zbyt mocne załamywanie promieni świetlnych przez rogówkę lub soczewkę oka. W tym przypadku nawet przy prawidłowej długości gałki ocznej, światło nie jest skupiane bezpośrednio na siatkówce.

W prawidłowo funkcjonującym oku światło przechodzi przez rogówkę i soczewkę, które skupiają promienie świetlne na siatkówce, znajdującej się z tyłu oka. Siatkówka zamienia te promienie świetlne na impulsy nerwowe, które są przesyłane do mózgu, gdzie tworzy się obraz. W przypadku krótkowzroczności, obraz jest skupiany przed siatkówką, co prowadzi do rozmazania widzenia obiektów znajdujących się daleko.

Najczęstszymi objawami krótkowzroczności są problemy z widzeniem na odległość. Rozmazany jest obraz przedmiotów znajdujących się daleko, takich jak znaki drogowe czy tablice w szkole. Osoby krótkowzroczne często mrużą oczy, aby lepiej widzieć obiekty na odległość, ponieważ w ten sposób zmniejszają rozproszenie światła. W wyniku wysiłku włożonego w wyostrzenie widzenia, mogą wystąpić bóle głowy lub zmęczenie oczu. Wysiłek związany z próbą widzenia może prowadzić do podrażnienia i dyskomfortu z powodu częstego mrugania lub pocierania oczu.

Przyczyną krótkowzroczności są zarówno czynniki genetyczne jak i środowiskowe. Jeśli oboje rodzice są krótkowzroczni, istnieje większa szansa, że ich dzieci również będą miały tę wadę wzroku. Zbyt długie spędzanie czasu na pracach z bliska (np. czytanie, korzystanie z komputerów i urządzeń mobilnych) oraz brak odpowiedniej ilości czasu spędzonego na świeżym powietrzu mogą zwiększać ryzyko rozwoju krótkowzroczności u dzieci.

Jednym z nowoczesnych rozwiązań w leczeniu tej wady wzroku jest ortokorekcja – metoda, która zdobywa popularność dzięki swojej skuteczności i nieinwazyjności.

Polega na zakładaniu specjalnych soczewek ortokorekcyjnych tylko na noc. Ortosoczewki (RGP – rigid gas permeable) są wykonane z materiałów przepuszczających tlen, co pozwala rogówce „oddychać" podczas snu. Soczewki te mają unikalny kształt, który jest dopasowany do topografii rogówki pacjenta. Powodują delikatne modelowanie kształtu rogówki. Soczewki działają poprzez wywieranie delikatnego nacisku na centralną część rogówki. Rogówka jest elastyczna i pod wpływem tego nacisku zmienia swój kształt. W przypadku krótkowzroczności ortosoczewki spłaszczają centralną część rogówki. Ponieważ krótkowzroczność polega na tym, że obraz skupia się przed siatkówką, zmiana krzywizny rogówki przesuwa ognisko bliżej siatkówki, co koryguje wadę wzroku. - wyjaśnia Piotr Toczołowski, specjalista optometrii klinicznej z Centrum Okulistycznego Nowy Wzrok

Jak wskazują badania, ortokorekcja jest szczególnie skuteczna w spowalnianiu progresji krótkowzroczności u dzieci i młodzieży, co sprawia, że stanowi atrakcyjną alternatywę dla tradycyjnych metod korekcji wzroku. Co więcej, metoda ta jest całkowicie odwracalna, co oznacza, że po zaprzestaniu noszenia soczewek rogówka powraca do swojego pierwotnego kształtu.

U dzieci i młodzieży ortokorekcja nie tylko koryguje widzenie, ale także może spowolnić postęp krótkowzroczności. Działa to poprzez kontrolowanie wzrostu osiowego gałki ocznej – proces, który przyczynia się do nasilenia myopii. W wyniku noszenia ortosoczewek struktura rogówki zostaje ukształtowana i wpływa na sposób, w jaki światło załamuje się w oku, co może ograniczyć dalsze wydłużanie gałki ocznej.

Ortokorekcja to rozwiązanie dla osób, które chcą cieszyć się dobrym wzrokiem bez okularów czy soczewek w ciągu dnia, a jednocześnie dbają o spowolnienie rozwoju krótkowzroczności u najmłodszych. Po nocy noszenia ortosoczewek rogówka utrzymuje nowy, spłaszczony kształt przez określony czas (najczęściej przez cały dzień), co pozwala na ostre widzenie bez potrzeby stosowania okularów lub soczewek kontaktowych. Efekt ten jest tymczasowy, więc soczewki należy nosić regularnie (każdej nocy lub co kilka nocy, w zależności od pacjenta), aby utrzymać poprawę widzenia.

Ortokorekcja jest zalecana głównie dla osób z łagodną i umiarkowaną krótkowzrocznością (zwykle do -6.00 dioptrii), u których nie występują inne przeciwwskazania okulistyczne. Szczególnie korzystna jest dla dzieci i młodzieży, u których wada wzroku się rozwija, ponieważ może pomóc w spowolnieniu jej progresji. Jest to także dobra opcja dla osób dorosłych, które chcą uniknąć noszenia soczewek kontaktowych w ciągu dnia.