NeurologiaPsychika

Depresja – co musisz wiedzieć Opublikowano 20 lutego 2017

Na depresję można zachorować w każdym wieku, ale często rozpoczyna się ona u nastolatków i w wieku dwudziestu lub trzydziestu lat. Większość przewlekłych zaburzeń nastroju i lękowych u dorosłych poprzedza wysoki poziom lęku u dzieci. W rzeczywistości, silny lęk u dziecka może oznaczać większe ryzyko depresji w wieku dorosłym.
Depresja (ciężkie zaburzenie depresyjne albo depresji klinicznej) to powszechne,  lecz poważne zaburzenie nastroju. Objawy depresji wpływają, na to  jak pacjent  się czuje, myśli i wykonuje  codzienne czynności, czyli na: spanie, jedzenie lub pracę.  Aby rozpoznać  depresję, jej objawy muszą występować przez co najmniej dwa tygodnie.
 
Istnieje wiele czynników, które odgrywają dużą rolę w powstawaniu depresji: genetyka, biologia i chemia mózgu, a także traumatyczne wydarzenia życiowe, takie jak: uraz, utrata bliskiej osoby, trudne relacje, wczesne smutne doświadczenia z dzieciństwa, lub sytuacje stresowe.
 
Wśród różnych postaci depresji wyróżnia się: sezonowe zaburzenia afektywne, chorobę afektywną dwubiegunową, depresję psychotyczną, depresje okołoporodową, uporczywe zaburzenia depresyjne. Najbardziej znane formy depresji to:
 
Depresja psychotyczna
 
Ciężką postacią depresji jest tzw. depresja psychotyczna, która występuje wtedy, gdy oprócz depresji występuje też któraś z form psychozy, taka jak: fałszywe przekonania (urojenia) albo słyszenie lub widzenie rzeczy, których inni nie mogą słyszeć ani oglądać (omamy). Objawy psychotyczne zazwyczaj mają depresyjny „odcień”: w postaci urojeń winy, ubóstwa lub choroby.
 
Choroba afektywna dwubiegunowa
 
Inną postacią depresji może być choroba afektywna dwubiegunowa, występująca u osób które doświadczają zaburzeń dwubiegunowych z  epizodami ekstremalnie niskich nastrojów, spełniających kryteria dużej depresji (o nazwie „depresja dwubiegunowa”). Osoba z zaburzeniem dwubiegunowym doświadcza też ekstremalne wysokich nastrojów – euforii lub drażliwości – nastroje zwane „mania” lub mniej ciężką postać zwaną „hipomanią”.
 
Symptomy i objawy depresji
 
Niektóre z objawów podmiotowych występują przez większość dnia, prawie codziennie, przez okres co najmniej dwóch tygodni. Do częstych objawów depresji zalicza się takie jak:
 
  • utrzymywanie  się przygnębienia, lęku lub  obniżonego nastroju
  • poczucie beznadziejności albo  pesymizmu
  • drażliwość
  • poczucie winy, bezradności
  • zmniejszona energia lub zmęczenie
  • wolniejsza mowa
  • niepokój
  • trudności z koncentracją, oraz podejmowaniem decyzji
  • trudności w zasypianiem, poranne przebudzenie albo nadmierna senność
  • zaburzenia apetytu
  • myśli o śmierci albo samobójstwie lub  próby samobójcze
  • bóle głowy, problemy z trawieniem

 

Leczenie depresji
 
Depresja, nawet w najcięższych przypadkach, może być leczona. Im wcześniej, podejmie się leczenie, tym  jest ono skuteczniejsze. Depresję leczy się  podając leki antydepresyjne, stosując psychoterapię, lub kombinację  tych dwóch metod. Jeśli te zabiegi nie zmniejszą objawów, należy podjąć leczenie elektrowstrząsami (ECT) oraz inne terapie stymulacji  mózgu.
 
Pamiętaj – jeżeli podejrzewasz depresję u siebie lub bliskich, skontaktuj się z lekarzem,  depresja to choroba – trzeba ją leczyć!
Autor artykułuRedakcja